Polskie akty prawne odnośnie ochrony warstwy ozonowej

Zostaw Opi­nię!

Oprócz mię­dzy­na­ro­do­wych trak­ta­tów oraz kon­wen­cji opi­sa­nych w arty­ku­le „Pod­sta­wy praw­ne odno­śnie ochro­ny war­stwy ozo­no­wej”, prak­tycz­nie każ­de pań­stwo wykształ­ci­ło wła­sne mecha­ni­zmy ochro­ny śro­do­wi­ska przed nie­ko­rzyst­ny­mi skut­ka­mi uży­wa­nia nie­któ­rych czyn­ni­ków chłod­ni­czych. Pol­ska nie jest w tej mate­rii wyjąt­kiem. Jed­nak­że, zało­że­nia norm praw­nych muszą być zgod­ne z Roz­rzą­dze­nia­mi Par­la­men­tu Euro­pej­skie­go i Rady, któ­re są akta­mi praw­ny­mi obo­wią­zu­ją­cy­mi na tere­nie całej Unii Euro­pej­skiej. Przez to bar­dzo czę­sto pol­skie usta­wy są imple­men­ta­cją wpro­wa­dzo­nych Roz­po­rzą­dzeń, któ­re roz­sze­rza­ją, bądź uszcze­gól­nia­ją usta­le­nia zawar­te na pozio­mie Bruk­se­li. Nie jest ina­czej w przy­pad­ku pol­skich regu­la­cji praw­nych odno­śnie ochro­ny war­stwy ozonowej.

Do nie­daw­na obo­wią­zu­ją­cą usta­wą była „ Usta­wa o sub­stan­cjach zubo­ża­ją­cych war­stwę ozo­no­wą” z 20 kwiet­nia 2004 roku. Była ona wdro­że­niem na pol­skie warun­ki Roz­po­rzą­dze­nia Par­la­men­tu Euro­pej­skie­go i Rady nr 2037/2000 z 29 czerw­ca 2000.
Głów­nym jej celem jest unor­mo­wa­nie zuży­cia oraz eks­plo­ata­cji sub­stan­cji kon­tro­lo­wa­nych ( to zna­czy sub­stan­cji che­micz­nych oraz ich pochod­nych powo­du­ją­cych nisz­cze­nie war­stwy ozo­no­wej). Dodat­ko­wy­mi regu­la­cja­mi ( w sto­sun­ku do Roz­po­rzą­dze­nia), któ­re wno­si pol­ska imple­men­ta­cja są:

obo­wią­zek pro­wa­dze­nia ewi­den­cji przez użyt­kow­ni­ków, któ­rzy uży­wa­ją, uniesz­ko­dli­wia­ją, pro­wa­dzą odzysk lub rege­ne­ra­cję, a tak­że trans­por­tu­ją sub­stan­cję kon­tro­lo­wa­ne przez tere­ny Rzecz­po­spo­li­tej Pol­skiej. Spis pro­wa­dzo­ny jest na oddziel­nych for­mu­la­rzach dla każ­de­go czyn­ni­ka; co istot­ne: może być spo­rzą­dza­ny ręcz­nie, bądź cyfro­wo wyma­ga­nie ozna­ko­wa­nia napisem:

Nie­bez­piecz­ne dla war­stwy ozo­no­wej” ele­men­tów mają­cych stycz­ność lub uży­wa­ją­cych sub­stan­cje kon­tro­lo­wa­ne ( pojem­ni­ków, insta­la­cji oraz podob­nych) przez wpro­wa­dza­ją­cych je na rynek oraz ser­wi­san­tów urzą­dzeń; na opa­ko­wa­niach lub obu­do­wach powin­na poja­wić się nazwa che­micz­na czyn­ni­ka lub jego sym­bol koniecz­ność stwo­rze­nia „Kar­ty obsłu­gi tech­nicz­nej i napra­wy urzą­dze­nia insta­la­cji” dla pro­duk­tów lub ukła­dów zawie­ra­ją­cych powy­żej 3kg szko­dli­we­go czyn­ni­ka chłod­ni­cze­go, nazwa robo­cza doku­men­tu to kar­ta urzą­dze­nia obo­wią­zek regu­lar­ne­go, okre­so­we­go bada­nia szczel­no­ści urzą­dzeń chłod­ni­czych zawie­ra­ją­cych sub­stan­cje kon­tro­lo­wa­ne, a tak­że eko­lo­gicz­ny spo­sób ich eks­plo­ata­cji ( zapo­bie­ga­ją­cy wydzie­la­niu się ich do śro­do­wi­ska zewnętrznego).

Kon­tro­li może udzie­lić tyl­ko ser­wi­sant posia­da­ją­cy cer­ty­fi­kat potwier­dza­ją­cy umie­jęt­no­ści ( o czym poni­żej) koniecz­ność uzy­ska­nia potwier­dze­nia posia­da­nej wie­dzy tech­nicz­nej, przez uzy­ska­nie świa­dec­twa kwa­li­fi­ka­cji dla okre­ślo­nych jed­no­stek mają­cych kon­takt z szko­dli­wy­mi czyn­ni­ka­mi chłod­ni­czy­mi oraz dla ser­wi­san­tów bada­ją­cych nie­szczel­no­ści insta­la­cji o pojem­no­ści powy­żej 3 kg sub­stan­cji kon­tro­lo­wa­nych, taki cer­ty­fi­kat jest bez­ter­mi­no­wy ogra­ni­cze­nie obro­tu ukła­dów ze szko­dli­wy­mi sub­stan­cja­mi zięb­ni­czy­mi  obo­wią­zek opła­ca­nia wpro­wa­dza­nia czyn­ni­ków z gru­py CFCs, HCFCs oraz brom­ku mety­lu na tery­to­rium Rzecz­po­spo­li­tej Pol­skiej, usta­wa okre­śla war­tość tych kosz­tów w zależ­no­ści od rodza­ju oraz ilości

Od dnia 15 maja 2015 roku w życie weszła życie nowa usta­wa „ Usta­wa o sub­stan­cjach zubo­ża­ją­cych war­stwę ozo­no­wą oraz o nie­któ­rych flu­oro­wa­nych gazach cie­plar­nia­nych”.  Jej mocą na pod­mio­ty mają­ce stycz­ność z sub­stan­cja­mi kon­tro­lo­wa­ny­mi ( przez pro­duk­cję, użyt­ko­wa­nie, obrót) oraz z urzą­dze­nia­mi, sys­te­ma­mi ochro­ny prze­ciw­po­ża­ro­wej, gaśni­ca­mi oraz sys­te­ma­mi kli­ma­ty­za­cji, w któ­rych skład wcho­dzą szko­dli­we czyn­ni­ki chłod­ni­cze, nało­żo­ne kolej­ne obo­wiąz­ki praw­ne. Dla ukła­dów posia­da­ją­cych powy­żej 3 kg sub­stan­cji kon­tro­lo­wa­nych wpro­wa­dzo­no obo­wią­zek reje­stra­cji w Cen­tral­nym Reje­strze Ope­ra­to­rów Urzą­dzeń i Sys­te­mów Ochro­ny Prze­ciw­po­ża­ro­wej (CRO).

Co wię­cej, koniecz­ne jest stwo­rze­nie Kar­ty Urzą­dzeń lub Kar­ty Sys­te­mów Ochro­ny Prze­ciw­po­ża­ro­wej dla takich ele­men­tów. Powin­na ona zawie­rać nastę­pu­ją­ce informacje:
a) dane urzą­dze­nia bądź systemu
b) dane ope­ra­to­ra elementu
c) dane odno­śnie rodza­ju szko­dli­wej sub­stan­cji chłod­ni­czej oraz infor­ma­cje o ilo­ści czynnika
d) plan czyn­no­ści, któ­re nale­ży wyko­nać przy kon­ser­wa­cji, ser­wi­so­wa­niu, kon­tro­li wycie­ków oraz wresz­cie uniesz­ko­dli­wia­nia urządzenia
e) dane odno­śnie ope­ra­to­ra i daty roz­po­czę­cia oraz zakoń­cze­nia prac wspo­mnia­nych powyżej

Kar­tę Urzą­dzeń lub Kar­tę Sys­te­mów Ochro­ny Prze­ciw­po­ża­ro­wej nale­ży stwo­rzyć do 10 dni od dostar­cze­nia ukła­du na miej­sce jego funk­cjo­no­wa­nia lub do 10 dni od ukoń­cze­nia insta­la­cji i napeł­nie­nia urzą­dze­nia szko­dli­wą sub­stan­cją. Nale­ży tak­że pamię­tać, że dla każ­dej insta­la­cji potrze­ba przy­go­to­wać oddziel­ny doku­ment., zaś kopia w for­mie elek­tro­nicz­nej powin­na być prze­cho­wy­wa­na w miej­scu zabez­pie­czo­nym przed dostę­pem osób trzecich.

Usta­wa daje moż­li­wość nakła­da­nia na użyt­kow­ni­ków sub­stan­cji kon­tro­lo­wa­nych kar admi­ni­stra­cyj­nych w kwo­cie od 600 do nawet 30 000 zł za nie­do­trzy­ma­nia ter­mi­nów lub inne czyn­no­ści nie­zgod­ne z usta­wą oraz sze­reg innych wykro­czeń. Szcze­gól­nie karal­ne jest wpro­wa­dza­nie do obro­tu hek­sa­flu­or­ku siar­ki lub perfluorowęglowodorów.
Ter­min reje­stra­cji do Cen­tral­ne­go Reje­stru Ope­ra­to­rów Urzą­dzeń i Sys­te­mów Ochro­ny Prze­ciw­po­ża­ro­wej (CRO) oraz spo­rzą­dze­nia Kar­ty Urzą­dzeń lub Kar­ty Sys­te­mów Ochro­ny Prze­ciw­po­ża­ro­wej upły­nął już 14 mar­ca 2016.
Dziś czy­ta­jąc ten arty­kuł, war­to przy­po­mnieć sobie, czy wyko­na­li­śmy wszyst­kie nie­zbęd­ne kro­ki w celu unik­nię­cia, czę­sto nie­ma­łych kar, któ­re zosta­ły wpro­wa­dzo­ne w życie sto­sun­ko­wo nie­daw­no. Na szczę­ście za nie­ter­mi­no­we wyko­na­nie Kar­ty Urzą­dzeń lub Kar­ty Sys­te­mów Ochro­ny Prze­ciw­po­ża­ro­wej tary­fi­ka­tor prze­wi­du­je naj­niż­sze wideł­ki opłat.